Ockeloen gelooft in regionale en persoonlijke aanpak
Ockeloen Loodgieters uit Amsterdam is een veertig jaar oud familiebedrijf dat zich richt op het verwerken van lood, zink en koper. Het team voorziet Groot-Amsterdam van nieuwe zinken daken en vervangt en herstelt koperen daken en gevelbekleding na renovaties en verduurzamingsprojecten.
Eigenaar Cor Ockeloen vertelt over zijn bijzondere branche én over zijn manier van leidinggeven.
Cor Ockeloen: “Mijn ouders zijn veertig jaar geleden Ockeloen Loodgieters gestart. Destijds werkten ze als traditioneel loodgietersbedrijf, van dak tot riool en alles er tussenin. In de jaren ’90 hebben mijn ouders zich gespecialiseerd in wat we nu nog steeds doen; lood, koper en zink. Zelf heb ik aanvankelijk architectuur gestudeerd. Na anderhalf jaar werken bij een architectenbureau ben ik alsnog het familiebedrijf in gegaan. Ik ben onderaan de ladder begonnen, van hulp tot kleine en grote projecten. Inmiddels heb ik het bedrijf ook echt overgenomen.”
Nieuwbouw en renovatie
“Ons werk is breed, het varieert van het herstellen of opnieuw bekleden van een kerktoren, tot het verfraaien van nieuwbouw. Maar we doen ook veel renovatie. In Amsterdam heb je veel gebouwen met zinken of koperen dakbedekking of gevelbeplating. Deze oude gebouwen worden steeds vaker verduurzaamd. Dan halen we de oude schil van koper of zink er af en wordt er isolatie op het bestaande dak geplaatst. Zo krijgt een gebouw een hogere energienorm. Op dat nieuwe isolatiepakket brengen we dan de oude schil terug. Dat kan met nieuw materiaal, maar soms ook met bestaand materiaal.
We zijn nu bijvoorbeeld bezig bij een pand waar we de oude koperen voorgevel hebben gedemonteerd. Het pand is daarna uitgebreid met een nieuwe glazen gevel. We hebben het oude koper opgeslagen en nu, twee jaar later, monteren we dit binnen in het atrium terug op de oude buitengevel. Zo werken we waar mogelijk circulair. Overigens zijn koper, lood en zink ook materialen die grotendeels gerecycled kunnen worden, mocht men toch kiezen voor vervanging. Het verwerken en buigen van het materiaal doen we allemaal zelf in onze werkplaats. We laten niks prefab binnenkomen, het draait bij ons echt om vakmanschap.
Amsterdam kent veel monumenten, zoals grachtenpanden waar een nieuwe goot in moet, of waar nieuw loodwerk nodig is zoals bij de nokken van het dak of een bepaald type gevelbekleding. Een gebouw hoeft overigens niet eens oud te zijn, we beginnen nu aan een kantoorcomplex uit de jaren ’80 aan de Herengracht. Het is een modern gebouw met oude technieken en een oude uitstraling, zodat het beeld klopt met de oude panden die er omheen staan. Dit pand, met een koperen gevel, wordt binnenkort ook verduurzaamd. Door het pand na de renovatie weer te bekleden met het koper behoud je het karakter, terwijl je toch werkt aan verduurzaming van de stad.”
“Wij onderhouden en verduurzamen onze mooie stad”
Persoonlijke aanpak
Ook in de installatiebranche is er een grote vraag naar personeel. In een specifieke branche als deze is het vinden van geschoold personeel helemaal lastig. Hoe vind je mensen die de kennis of de potentie hebben om in dit vak aan het werk te gaan, en hoe behoud je ze? Cor Ockeloen gelooft in een regionale én persoonlijke aanpak.
Cor: “Doordat we een relatief klein bedrijf willen blijven en ik eigenlijk alleen in de regio Groot-Amsterdam wil werken, zoek ik ook mensen die hier in de buurt wonen. Zo hebben ze automatisch binding met onze projecten. Onze mensen fietsen immers regelmatig langs hun eigen werk, al dan niet met vrienden of familie. Dat maakt ze trots: ‘dit heb ik gemaakt, wij onderhouden en verduurzamen onze mooie stad.’
De mensen die bij me werken leid ik grotendeels zelf op. Er zijn weinig opleidingen die zulk specifiek werk aanbieden. Er zijn bijna geen docenten met deze kennis en de scholen moeten te veel investeren in dure apparatuur terwijl er te weinig instroom is. Die investering krijgen ze er vaak niet uit.
Ik wil klein blijven met mijn bedrijf, dan kan ik zelf ook gewoon met mijn voeten in de klei blijven werken, zonder een kantoorman te hoeven worden. Zo’n 80% van de tijd ben ik op de klus aan het werk en ik begeleid mijn mensen daar zelf. Het is fijn als mensen die bij me komen werken twee rechterhanden hebben en zin hebben om aan de slag te gaan. De rest leer ik ze wel.
Twee jaar geleden ben ik actief op zoek gegaan naar nieuw personeel. Ik heb van alles geprobeerd: van uitzendbureaus tot het aanschrijven van scholen. Uiteindelijk heb ik VTI (Vakschool Technische Installaties) gevonden en zij brachten alles samen. Via hen vond ik Khaled uit Syrië. Hij is bij ons begonnen als stagiair. Na zijn stage is hij gebleven. Hij is leergierig, altijd op tijd en vrolijk. Dat vind ik belangrijk: dat je met plezier naar je werk toe gaat. Ik zou het zo weer doen!
Thomas werkt als zij-instromer bij me. Hij had een kantoorfunctie en wilde eens proeven aan het werken met zijn handen. In een tijd van schaarste zeg ik daar geen nee tegen natuurlijk. Ik krijg hierbij ook ondersteuning van Wij Techniek. Om de instroom in de sector te bevorderen hebben zij subsidies waarmee ik extra tijd en aandacht kan geven aan hem. Afhankelijk van wat hij nodig heeft zijn er ook nog mogelijkheden voor vervolgopleidingen. Daardoor is de drempel voor mij lager om het avontuur aan te gaan met een zij-instromer. Ik wil hem het vak laten zien, kijken wat we samen kunnen bereiken. Ik zie hem dan ook niet als extra handje, maar geef hem het respect als een potentiële toekomstige werknemer van het bedrijf. Ik hoop in elk geval dat hij blijft!
We zitten regelmatig met elkaar om tafel. Ik vind het belangrijk om te weten hoe het gaat en ik spoor Thomas en Khaled graag aan om na te denken over waar ze naar toe willen. Als ze kunnen uitleggen wat ze willen, kan ik dat faciliteren. Zo krijg je ook meer commitment.
Als ze willen mogen ze zich ontwikkelen naar bijvoorbeeld leermeester. Het zou geweldig zijn als Khaled de volgende Khaled opleidt. Maar dat moet uiteraard ook zijn eigen wens zijn.
Open communicatie vind ik belangrijk, met mijn mensen en met zzp-ers. Na een project doen we een borrel en evalueren we het geheel, qua communicatie, routing, alles. Er is ruimte voor dialoog en de visie van mijn mensen, dat vind ik belangrijk!”
We doen het samen
Eenmaal op het dak van het nog te renoveren pand aan de Herengracht laat Cor enthousiast zien wat er verduurzaamd gaat worden aan gebouw en wat zijn aandeel daarin zal zijn. ”Dit is wat er nodig is; plezier in mijn werk! Ik moet ervoor waken dat ik zelf niet te veel achter een scherm beland. Dat ik echt het reilen en zeilen op de bouwplaats mee krijg. We doen het echt samen en daar ben ik trots op!”